تاریخ صدور بیانیه: ۱۰ شهریور ۱۴۰۱
به نام خداوند جان و خرد
یک هفته از بازداشت فعال صنفی بانو سارا سیاهپور می‌گذرد و شوربختانه پیگیری‌های خانواده و وکیل ایشان نتیجه‌ای در جهت آزادی یا حداقل خبری موثق از این فعال خوش نام صنفی نداشته است.
سارا سیاهپور صبح چهارشنبه دوم شهریورماه در راه مدرسه توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از تفتیش خانه‌اش، به مکانی نامعلوم منتقل می‌شود و متاسفانه پس از گذشت یک هفته ، از علل بازداشت و نیز محل نگهداری وی اطلاعات دقیقی در دست نیست و این کنشگر صنفی طی چند تماس کوتاه صرفا به اعلام خبر سلامت خودبسنده کرده است.
به گواه تاریخ، فعالان صنفی بارها احضار شده‌اند و هر بار بامتانت خاص صنفی، به هر دادگاه ، بازپرسی و یا دفتری که احضار قانونی شده‌اند ، مراجعه و جهت رفع سوءبرداشت‌ها از ارائه توضیحات لازم ابایی نداشته و ندارند. بااین‌حال می‌بینیم نیروهای امنیتی، معلمانِ سرشناس و صادقی چون سارا سیاهپور را در خیابان بازداشت می‌کنند و یا با شگردهای قرون‌وسطایی به خانه‌های فعالان صنفی و مدنی حمله می‌کنند تا نشان دهند، همچنان با ضوابط قانونی و فعالان مدنی سر جنگ دارند.
با همه‌ی اعتراضی که کانون‌های صنفی و بسیاری از احزاب و تشکل‌های مدنی به این شیوه بازداشت‌های غیرقانونی داشته‌اند، نیروهای امنیتی، چون خودسرانی بی‌قانون بر این روش‌های عقب‌افتاده و غیر بشری و خیابانی اصرار می‌ورزند. برداشت غالب فعالان مدنی و صنفی از این رفتارها، حمله به امنیت اجتماعی و هتک حرمت حریم شخصی افراد تلقی می‌شود که در جهت ایجاد و تشدید فضای سرکوب بر جامعه و فعالیت‌های صنفی و مدنی از سوی نهادی‌های قضایی، امنیتی و حاکمیتی است. تجربه تاریخی فعالان ، بر ناکارآمد بودن این روش‌های نامعقول و تاریخ گذشته، صحه می‌گذارد و این روش‌های بازدارنده‌ی امنیتی بیش از آنکه تولیدگر فضای یاس و ترس باشد فعالان صنفی را در مسیر عدالت و برابری استوارتر کرده و خواهد کرد.
کانون صنفی معلمان ایران(تهران) بازداشت کنشگر صادق صنفی بانو سارا سیاهپور را به شدت محکوم و این اقدامات را اخلال در نظم عمومی قلمداد می‌کند و اعلام می دارد که این گونه رفتارها ، عواقبی جز انزجار عمومی از سیستم قانون‌گریز نخواهد داشت.
کانون صنفی معلمان ایران بارها و بار دیگر نظام حاکم و دستگاه قضایی آن را به احترام به حقوق شهروندی فرامی‌خواند و با دفاع از فعالیت‌های صنفی و مدنی که برای هر جامعه رو به رشد لازم است، هشدار می‌دهد که تا کار از کار نگذشته ، از گسترش اندیشه‌ها و دیدگاه‌های پست و تاریخ گذشته در جامعه دست بردارند و با آزادی
سارا سیاهپور، اسماعیل عبدی، محمد حبیبی، جعفر ابراهیمی و رسول بداقی و سایر فعالان صنفی و مدنی ، از سقوط به سمت خودمحوری و انحطاط بیشتر جلوگیری نمایند و آگاه باشند طوفان خشم مظلومان روزی گریبان ظالم و ظالمان را خواهد گرفت.
کانون صنفی معلمان ایران(تهران)
دهم شهریور ۱۴۰۱