تشکل صادر کننده: انجمن صنفی معلمان کردستان / دیواندره
تاریخ صدور: ۲۷ تیر ۱۴۰۱
به نام خداوند جان و خرد
جوامع امروزی در رویارویی با مشکلات‌شان می‌کوشند از روزنه گفتمان و دیالوگ ندایشان را به گوش مسئولین برسانند و به مدد تعامل دوسویه میان دولت و مردم به حل مشکلات فوق نائل آیند. در این بین جامعه نیز با تکیه بر انباشت معرفتی خود به صفوف و اصناف مختلف تقسیم می‌شوند که هر کدام به تنهایی به بازنمایی نواقص موجود پرداخته و در عین حال همگی متحدا خواستار بهبود اوضاع موجودند، گویی هر کدام کلید موسیقیایی جدا هستند که در کنار هم نوایی دلنشین ساطع می‌کنند. حضور چنین اصناف و پژواک انتقادشان است که سبب می‌شود جریان سازندگی و حیات در بطن جامعه پاینده بماند. انجمن‌های صنفی معلمان ایران نیز از این قاعده مستثنی نیستند و تلاش کردەاند با تکیه بر استدلال‌های عقل‌گرایانه درونی و نیز تشکل یابی و تجمعات قانونمند بر پایه اصول ۲۶ و ۲۷ قانون اساسی مشکلات آموزشی و معیشتی فرهنگیان را به گوش صاحب منصبان برسانند. اما دریغ از گوش شنوایی. با کمال تاسف دولت فعالیت‌های مسالمت‌آمیز فرهنگیان را به باد سرکوب گرفته و به زعم خویش به تارومار کردن فرهنگیان می‌پردازد، به این امید که دیگر هیچ معلمی نه از حق سخن بگوید و نه در پی آن باشد.
در پیش گرفتن این رویە نامیمون سبب شدە که اکنون معلمان بسیاری یا در زندانند و یا پرونده‌شان همچنان مفتوح است. در این بین معلمان شریف دیواندره آقایان #پرویزاحسنی، #هیواقریشی، #کاوهمحمدزاده و #امیدشاه‌محمدی را به گناه فعالیت‌های صنفی به بند کشیده‌اند و پس از گذشت یک ماه هیچ پاسخ قانع کننده‌ای از سوی دستگاه قضایی و امنیتی به خانواده‌‌ها و همکارانشان داده نمی‌شود.
شاید گمان می‌رود تنها فرهنگیان دیواندره هستند که دل در گرو دوستان دربند دارند. اما روزی نیست که شهروندان و فرهنگیان سایر شهرهای ایران جویای حال عزیزان‌شان نباشند، چراکه همگی چشم به راه برادران خود هستند.
بدین وسیله از دستگاه قضایی و امنیتی می‌خواهیم که نسبت به آزادسازی همکاران‌مان اقدام نمودە و بیش از این خانوادەها و جامعه فرهنگیان را در تنگنا قرار ندهند و دریچه‌ی تعامل را باز نگه دارند. در غیر این صورت فرهنگیان و خانواده‌ی همکاران زندانی خاموش نخواهند نشست و از تمام توان عقلانی و میدانی قانونمند خود جهت آزادسازی این عزیزان بهره خواهند برد و چنانچه بازداشت همکاران ادامه یابد، چارەای جز فراخوان تجمع و تحصن تا حصول نتیجه نخواهیم داشت. مُصراََ از دستگاه قضا می‌خواهیم به حق و عدل رفتار کنند تا امید مردم بە اجرای عدالت صدمە نبیند. هشدار می‌دهیم، اگر باز صدایمان را نشنوند و کماکان ما را پشت درهای بستە با وعدەهای توخالی نگه دارند، فرهنگیان این شهرستان در پاسخ به اقدامات غیرقانونی چاره‌ای جز حضور اعتراضی و میدانی ندارند و بی‌شک در این مسیر دوستان، خویشاوندان و حتی فرهنگیان ایران نیز همراه خواهند بود و تا حصول نتیجه بر این رای استواریم.
انجمن صنفی معلمان کردستان (دیواندره)
۲۷ تیرماه ۱۴۰۱