گزارش تحلیلی انجمن صنفی معلمان سنندج – کلاترزان در خصوص تجمع ۱۹ اردیبهشت و اتفاقات سال تحصیلی جاری

تشکل صادر کننده:کانون صنفی فرهنگیان گیلان

تاریخ صدور۳ خرداد ۱۴۰۲

گزارش تحلیلی انجمن صنفی معلمان سنندج – کلاترزان در خصوص تجمع ۱۹ اردیبهشت و اتفاقات سال تحصیلی جاری

(مطالعه این گزارش علاوه بر معلمان برای دانش‌آموزان، والدین و همشهریان گرامی خالی از لطف نیست)

بخش اول

ظلم ماری‌ست هرکه پروردش
اژدهایی شد و فرو بردش
                               “مکتبی شیرازی”

   در سایه سیاستهای غلط و ضدآموزشی کاربدستان، هرساله بر مشکلات و مضایق مدارس و معلمان افزوده می‌شود به طوری که نظام تعلیم و تربیت را بشدت ناکارآمد نموده و این ناکارآمدی جامعه را با بحرانی عظیم مواجه کرده است. در این اوضاع حاکمیت به جای درک و استقبال از نقدها و نظرات سازنده، کمر همت به حذف و سرکوب منتقدان بسته و هر روز به شیوه‌ای و در گوشه‌ای از مملکت بگیر و ببند راه می‌اندازد. روزی نیست که خبر تلخ دستگیری، توبیخ، اخراج یا تبعید معلمی دلسوز و فداکار فضای جامعه را متاثر و ملتهب نکند.
   مطابق رسم نحس دیرینه “فشار بر فعالان صنفی در آستانه هفته معلم”، اوایل اردیبهشت نهادهای امنیتی ۷ نفر از فعالان صنفی و هیئت‌مدیره انجمن را احضار کردند تا شاید بتوانند از سازماندهی و شکل‌گیری تجمع هفتە معلم جلوگیری کنند. متعاقب آن در روز ۱۹ اردیبهشت مثلث نیروهای امنیتی، انتظامی و آموزش و پرورش در تداوم سیاست “یک بام و دو هوا” و در حالی که اجتماعات سایر شهرها با آرامش برگزار شد، تجمع قانونی و مسالمت‌آمیز معلمان سنندج را که به فراخوان شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران شکل گرفته بود به آشوب کشیدند و علاوه بر ضرب و شتم تعدادی از معلمان، آقایان #فاتح_عثمانی و #فرزاد_صفی‌خانپور را دستگیر و زندانی کردند.

   در خصوص این برخوردها و سایر اتفاقات روی‌داده مطالب و پرسش‌هایی به شرح زیر مطرح می‌گردد:

 الف- آیا شورای تامین استان و شهرستان سنندج به مسئولیت خود در قبال شهروندان واقف است؟ اگر پاسخ مثبت است به طور شفاف اعلام کند که برای تامین امنیت معلمان این شهر که در ۱۰ و ۲۶ خرداد و ۱۶ اسفند ۱۴۰۱ و ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ مورد حمله بی‌رحمانه و غیرقانونی نیروهای انتظامی و لباس شخصی قرار گرفتند چه اقدامی انجام داده است؟ اگر هم پاسخ منفی‌ست بفرماید که اساسا امنیت چه کسانی را تامین می‌کند و در مقابل کدام بخش از جامعه پاسخگوست؟

ب- نیروهای امنیتی و انتظامی در برابر قانون اساسی، وجدان، افکار عمومی و جامعه معلمان مسولند و باید پاسخ بدهند که مطابق کدام قانون، مجوز و معیاری هربار به تجمع قانونی معلمان حمله می‌کنند؟؟ عجب است این نیروها چنان با اسلحه و تجهیزات در معابر و گذرگاههای منتهی به آموزش و پرورش سنگر می‌گیرند که انگار ارتش اسرائیل یا سپاه چنگیز به شهر حمله کرده است!! اگر معلمان تا این اندازه خطرناکند چگونه همین نیروها هر روزه جان و روان فرزندان خود را به دست معلمان می‌سپارند؟ مگر همین افراد لمس نکرده‌اند که آموزش پولی‌شده، کنکور زده و طبقاتی چه دماری از روزگار خود و فرزندانشان درآورده است؟ چگونه وجدان این ماموران اجازه می‌دهد که دلسوزترین معلمان شهر را زیر ضرب ساچمه و باتوم بگیرند؟ برخی از این ماموران هنگام دستگیری معلمان – برای اینکه شهروندان از آنها حمایت نکنند – در نهایت بی‌شرمی اعلام کرده‌اند که اینان مرتکب چندین فقره دزدی شده‌اند. مگر این ماموران بە حقوق شهروندی آگاه نیستند و آموزشی در این زمینە ندیدەاند کە اینگونە بە دیگران تهمت می‌زنند؟ آیا خود شنیدن چنین اتهاماتی را تاب می‌آورند؟

ج- آموزش و پرورش کردستان یکی از اسفناک‌ترین دورە‌های حیات خود را تجربە می‌کند و سیاهی این دوران هیچگاە از حافظه معلمان و مردم کردستان پاک نخواهد شد. جدا از شاخصهای آموزشی، مهارتی و تربیتی – که مجال جداگانه‌ای می‌طلبد – تنها در کمتر از یک سال ۱- حدود ۴۰ نفر از بهترین معلمان استان دستگیر و روانه زندان شدند و برای آنها پرونده قضایی تشکیل شد ۲- دهها نفر از معلمان به هیئت تخلفات اداری معرفی شدند و منتظر صدور رای هستند ۳- ۳۵۰ معلم به جرم تحصن و حمایت از امنیت دانش‌آموزان و مدارس با کسر حقوق و درج غیبت در پرونده مواجه شدند ۴- دهها مدرسه دخترانه آماج حملات شیمیایی قرار گرفت و مسولان آ.پ نه تنها نتوانستند امنیت مدارس را تامین کنند بلکه به جای عذرخواهی و دلجویی از دختران معصوم و خانوداده‌های آنها انگشت اتهام به سوی دانش‌آموزان و معلمان دراز کردند ‌۵- دهها مدیر و معاون از پست خود برکنار شدند و صدها معلم از انتصاب بە مدیریت و معاونت مدارس محروم شدند ۶- آقای #لقمان_افضلی معلم و فعال صنفی سنندجی با رای هیئت تخلفات آموزش و پرورش برای ۲ سال به اردبیل تبعید گردید ۷- ۴۸ نفر از هیئت‌مدیره انجمن‌ها و فعالان صنفی استان که خود از بانیان اجرای رتبه‌بندی بودند از مزایای رتبه‌بندی محروم شدند.

۸- درِ ادارات آ.پ که خانه فرهنگیان است به روی آنها بسته شد تا در خیابان بهتر در تیررس نیروهای انتظامی و لباس شخصی قرار گیرند. ۹- مسولان اداره کل با اقدام مضحک غیرقانونی اعلام کردن انجمن صنفی معلمان کردستان، بستن درِ گفتگو و مذاکره، و گشودن زبان زور، تهدید و پرونده‌سازی تلاش کردند اعتراض و مطالبه‌گری را به محاق ببرند. اما نه تنها نتوانستند مانع اجرای هیچ‌کدام از برنامه‌ها و فراخوان‌های اعتراضی بشوند بلکه با انتقال تجمعات از محوطه ادارات به خیابان، هم به هزینه‌های حاکمیت افزودند هم سبب پیوند و همسویی بیشتر شهروندان با معلمان معترض شدند.

د- برخی از والدین، دانش‌آموزان و همشهریان هموارە همراه و حامی انجمن و فعالان صنفی بوده و با وسواس خاصی اوضاع معلمان زندانی، اخبار، اتفاقات و تصمیمات انجمن را رصد و اطلاع‌رسانی می‌کنند. این بزرگواران با حساس‌سازی اذهان جامعه و طرح مسائل صنفی و آموزشی در محافل و مجالس نقش مهمی در رفع موانع و اعتلای نظام تعلیم و تربیت ایفا نموده و خواهند نمود و انجمن با تمام وجود قدردان ملازمت و همدلی این عزیزان است. اگر شجاعت و رشادت این همشهریان نبود تعداد بازداشتی‌های تجمع ۱۶ اسفند و ۱۹ اردیبهشت بسیار بیشتر می‌شد. امیدواریم سایر والدین، دانش‌آموزان و همشهریان هم به این قناعت و باور که “فعالیتهای صنفی، مطالبه‌گرانه و آگاهی‌بخش معلمان تنها راه نجات آموزش و پرورش و جامعه است” برسند و با همدلی و حمایت خود به تسهیل‌ و تسریع‌ امور کمک کنند.

  ه- انجمن صنفی معلمان سنندج – کلاترزان گرم‌ترین سلام‌ها و سپاس‌های خود را تقدیم همکاران شجاع و ظلم‌ستیزی می‌کند که با حضور شرفمند خود در تجمعات سالهای گذشته و تجمع ۱۶ اسفند و ۱۹ اردیبهشت جنبش عدالتخواهی معلمان را قدرت و اعتلا بخشیدند. به علاوە، در سایه چنین حرکتهای تاثیرگذاری تجارب ارزشمندی به دست آمده است. از سویی حرکات و تصمیمات مطالبه‌گرانه نُضج‌یافته‌تر شده و از سویی دیگر دهها معلم توانمند قدرت مدیریت و رهبری خود را محک زده و به اثبات رسانده‌اند کە بعدها می‌توانند بە بهترین شیوە انجمن را ادارە کنند. بسیاری از این عزیزان در ۱۶ اسفند و ۱۹ اردیبهشت به محض دیدن اعضای هیئت مدیره انجمن و فعالان سرشناس در جمع خود از روی درک و مصلحت‌اندیشی اعلام می‌کردند که “مدیریت کار را به ما بسپارید و نگران هیچ مسئله‌ای نباشید” که این یک دستاور بزرگ است و نشان از بالندگی فعالان صنفی و اتحاد مابین آنهاست.
   همزمان این انجمن ناخرسندی خود را از همکاران منفعل و عافیت‌طلبی که سالهاست با رجحان ترس‌ها و یا منویات ناچیز خود بر منافع جمیع معلمان و مصلحت‌های جامعه و آیندگان، همکاران خود را تنها گذاشتەاند اعلام می‌دارد. همچنین از کسانی که همیشه یاور و همراه بودند اما اینک مرعوب برخی جوسازی‌ها شدە و یا به بهای متاع ناچیز رتبه‌بندی، سایر حقوق پایمال شده خود و اهداف متعالی جنبش عدالتخواهی معلمان را فراموش کردە و کنج عزلت و انفعال گزیدەاند گله‌مند است و به این عزیزان اعلام می‌دارد که چندرغاز رتبه‌بندی نه تبعیض ۳۰ ساله اعمال شده بر شما را جبران می‌کند و نه یارای رقابت با تورم عنان گسیخته خواهد داشت و به زودی اثر آن زیر چکمه‌های گرانی و تورم محو خواهد شد.

و- انجمن محدود بە هیئت‌مدیره یا گروه و فکر خاصی نبودە و نخواهد بود بلکه متعلق به همه معلمان است و خود را در برابر تمام همکاران بازنشستە و شاغل، دانش‌آموزان، همشهریان و آینده آموزش و پرورش این آب و خاک مسئول می‌داند. آبرو و اعتبار این انجمن حاصل رنج، شکنجه، زندان، تبعید و توبیخ صدها و بلکە هزاران معلم پاک و باشرف کردستان است. اگر دلاوری و مقاومت این عزیزان نبود ما چنین سرمایه اجتماعی و مدنی ارزشمندی نداشتیم. بر همین اساس هیئت‌مدیرە انجمن و همه عزیزانی کە در برابر انجمن و اهداف و آرمانهای آن تعلق و رسالتی احساس می‌کنند فارغ از کارشکنی‌ها، بدخواهی‌ها و غرض‌ورزیها بە پیمودن راه مبارک آن ادامە می‌دهند و ذره‌ای از این خواسته‌های مشروع، انسانی و مترقی عقب نخواهد نشست.
   انجمن قویا بر این باور است کە انتقاد و اعتراض جزء علائم حیاتی هر جامعه‌ای است و حتی در جوامعی که آزادی و عدالت برقرار است اگر روح مطالبه‌گری و انتقاد در رگهای آن جریان نداشته باشد به ابتذال ستم و تبعیض مبتلا خواهند شد. لذا در کنار توصیه‌ها، خیرخواهی‌ها و مکاتبات و مذاکرات معمول، حق نقد و اعتراض به کم‌کاریها، کژکاریها و بی‌عدالتی‌ها را برای خود محفوظ می‌داند و هر شخص و نهادی را که این حق مشروع و مسلم را سلب و سرکوب نماید دشمن قانون، حقوق بشر، آزادی و عدالت می‌داند.

شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

منبع

تصویر بیانیه