آه اگر آزادی سرودی میخواند
کوچک؛ همچون گلوگاه پرندهای
هیچ کجا دیواری فروریخته بر جای نمیماند
سالیان بسیاری نمیبایست
دریافتی را که
هر ویرانه نشان از غیاب انسانی است
همچون زخمی همه عمر، خونابه چکنده
همچون زخمی همه عمر به دردی خشک تپنده
به نعرهای
چشم بر جهان گشوده
به نفرتی
از خود شونده،
غیاب بزرگ چنین بود
سرگذشت ویرانه چنین بود.
آه اگر آزادی سرودی میخواند
کوچک
کوچکتر حتی
از گلوگاه یکی پرنده
« احمد شاملو »
نبودنت دردی بود بر دل یاران ولی شنیدن داستان ایستادگی کوهستان وارت؛ مرهم و شعفی بود بر روح و جان مان
و امروز که از بند بیدادگران تربیت نسل آینده ایران زمین آزادی؛ اسطوره صبر و استقامتی برای تمام آموزگاران این مرز و بوم
آزادی ات را به تو و خانواده و همه فرهنگیان ایران شادباش گفته و به انتظار آزادی همه یاران دربند نشسته ایم تا در مهر امسال همگی همصدا و همنوای دوستی و مهربانی برای دانش آموزان این آب و خاک باشیم تا درس آزادگی و از خود گذشتگی را برای شان از تو سرمشق کنیم ای بزرگ مرد
سوران_لطفی