تشکل صادر کننده: کانون صنفی فرهنگیان مازندران
تاریخ صدور: ۲۵ اسفند ۱۴۰۲
بی‌گمان خطرناک‌ترین و اساسی‌ترین تحریفی کە در جریان زندگی بشر رخ دادە، اینست کە سرنوشت انسانها و زمام امور عالم بە دست اقلیتی محدود افتادە و بیشتر مردم جهان مطیع و مقهور منویات، منافع، برنامەها و بازیهای این اقلیت اندک شدەاند. بە معنای دقیق‌تر مدیریت اوضاع جهان از دست اکثریت مطلق مردم خارج شدە و سرمایەداران و سیاستمداران همە منابع و امکانات را بە زیر سیطرە خود آوردە و حتی در خصوص آیندە و مرگ و زندگی انسانها و ملتها هم دخل و تصرف می‌کنند. جنگ، نسل‌کشی، بکارگیری بمب‌های هستەای و شیمیایی، تضییع حقوق مسلم ملتهای مظلوم و غارت منابع آنان نمونەای از این دخالت‌هاست. با این تعبیر حتی اکثریت شهروندان کشورهای سلطەگر و توسعە طلب هم قربانی نقشەها و سیاستهای سرمایەداران، سیاستمداران و الیگارشی‌های حاکم هستند و کار و زندگی آنها در راستای منافع و اهداف این گروەها طراحی شدە است. علاوە بر این ستم فراگیر کە همە اهالی زمین را در بر گرفتە است انسانها و ملت‌هایی هستند کە بە سبب قرار گرفتن در پیرامون و یا بە دلیل مغضوب واقع شدن از طرف فرادستان، ستم‌های مضاعف و بە مراتب شدیدتری را تجربە کردە و می‌کنند کە ملت کورد مصداق بارزی از این مسئلە است. کوردها علاوە بر ستم و رنج مشترکی کە با سایر ملتها دارند، هموارە مورد غضب قدرتهای جهانی، منطقەای و حاکمان داخلی بودە و بی‌رحمانەترین خشونت‌ها و تبعیض‌ها را تجربە کردەاند. از محرومیت اجتماعی، زندان و اعدام گرفتە تا آسیمیلە کردن، کوچ اجباری و… . در گسترە تاریخ موارد متعددی هم بودە کە بی‌آنکە کوردها طرفی از جنگ باشند یا اصولا جنگ و مناقشە ارتباطی بە آنها داشتە باشد باز دولتهای منطقە و قدرتهای جهانی کوردستان را بە عنوان زمین بازی انتخاب کردە و خونریزی و ویرانی برای اهالی آن بە بار آوردەاند. شاید دهشتناک‌ترین و بی‌رحمانەترین ستم در حق کردها، بمباران شیمیایی شهر کوردنشین حلبچە توسط رژیم بعث عراق و هم‌پیمانان منطقەای و جهانی‌اش در ۲۵ اسفند ۱۳۶۶ باشد کە طی آن پنج هزار نفر مردم بی‌گناە حلبچه شهید و هزاران نفر هم برای همیشە دچار صدمات شدید جسمی و روانی شدند کە اثرات آن همچنان و تا نسلهای بعد ادامە دارد. عجب آنکە این نسل‌کشی و جنایت آشکار نە در زمان وقوعش واکنش‌های جدی جهانی را بە دنبال داشت و نە بعدها آنطور کە باید و ضرورت داشت، مورد توجە رسانەها و افکار عمومی جهان قرار گرفت. شاید اگر عکس مشهور عمر خاور هم نبود حلبچە برای اهالی جهان ناشناختە‌تر از این بود. انجمن صنفی معلمان کوردستان سالیاد این جنایت و کشتار هولناک را بە آسیب‌دیدگان، بازماندگان شهدای حلبچە و همە انسانهای همدل و آزادە تسلیت عرض میکند و عمیقا بر این باور است کە حلبچە تنها درد و مسئلەی جامعە کوردی نیست بلکە زخم عمیق و ناسوری بر اندام خستەی بشریت است. اگر همە انسانها بە جای محصور ماندن در چارچوب پارتیشن‌بندی جوامع و مرزبندی‌هایی بر مبنای برتری قومی، زبانی، نژادی، مذهبی، جغرافیایی و… (کە عمدتا سبب تفرق و تضعیف آنان در برابر اربابان زر و زور می‌شود) بە ستم‌های مشترک و سرنوشت مشترکی کە باهم دارند بیندیشند و بە حقوق برابر همە ملیتها احترام بگذارند در آن‌صورت یک ائتلاف و اجماع جهانی از آن جمعیت حداکثری شکل می‌گیرد کە نە تنها همە در برابر رنج‌های همدیگر همدل خواهند شد بلکە با تحمیل ارادە و خواست خود بە مستبدان و چپاولگران عالم، مانع از تکرار فجایعی نظیر، بمباران حلبچە، سردشت و هیروشیما، کشتار شیلی و الجزایر، جنگ‌های جهانی، کشتار و ویرانی سوریە، افغانستان و… خواهند شد. امروز حیاتی‌ترین مرزبندی، تمایز و تفکیک بین مردم عادی از یک سو با ستمگران و استثمارگران در سوی دیگر است و بە هر میزان مردم این واقعیت را درک کنند و جبهە خود را تقویت نمایند شاهد صلح و عدالت بیشتری در جهان خواهیم بود.