تاریخ صدور : ۲ اسفند ۱۳۹۹
تشکل صادر کننده: شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
زبان فارسی :
از سال ۲۰۰۰ یونسکو به منظور بزرگداشت و حفاظت از تنوع زبانی و فرهنگی هر ساله ۲اسفند (۲۱فوریه) را به نام روز جهانی زبان مادری نامگذاری کرده است .اهمیت این روز از آن جهت است که بنابر آمارهای جهانی در حال حاضر ۴۳درصد از زبان های دنیا در معرض خطر نابودی قرار دارند. علاوه بر این تحقیقات مربوط به یونسکو نشان می دهد که آموزش به زبان مادری در مراحل ابتدایی منجر به موفقیت بیشتر کودکان در یادگیری در مدارس و مشارکت بیشتر والدین در امر بهبود کیفیت آموزشی میشود. این مهم تا بدانجا ست که یونسکو آموزش به زبان مادری در دوره آموزش عمومی را یکی از پیش شرط های مبارزه با بیسوادی تلقی و تعقیب میکند. جامعه بین الملل نیز اهمیت و ضرورت آموزش زبان مادری را به درستی پذیرفته و آن را به عنوان یک حق اساسی بشری به رسمیت شناخته است. به طوری که در چندین معاهده و اعلامیه تهیه شده از سوی مراجع بینالمللی ،ضمن تصریح به حقوق اشخاص در آموزش زبان مادری خود تعهدات مثبت و منفی دولتها نیزدر شناسایی این حق مورد تاکید قرار گرفته است.
ماده ۲۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶دسامبر ۱۹۹۶مجمع عمومی سازمان ملل متحد ،ماده ۳۰ کنوانسیون حقوق کودک مصوب ۲۰ نوامبر ۱۹۸۹ مجمع عمومی سازمان ملل متحد ،ماده ۴ اعلامیه حقوق افراد متعلق به اقلیت های قومی ،ملی ،مذهبی و زبانی مصوب ۱۸دسامبر ۱۹۹۲مجمع عمومی سازمان ملل متحد، ماده ۵۲اعلامیه جهانی حقوق زبانی مصوب سال ۱۹۹۶ و منشور زبان مادری سازمان یونسکو از جمله این معاهدات بینالمللی هستند، که در آن دولت های عضو صراحتاً موظف شده اند که برای تقویت و آموزش زبان مادری قومیتها و ملیتهای خود ،کلیه منابع ،مواد و وسایل لازم را تولید و توزیع نمایند .دولت جمهوری اسلامی ایران نیز به عنوان یکی از اعضای سازمان ملل متحد، موظف به پیگیری و اجرای این معاهدات است .علاوه بر این اصل ۱۵قانون اساسی جمهوری اسلامی کاملا شفاف و صریح در این خصوص مقرر داشته است :
..”.استفاده از زبانهای محلی و قومی در مطبوعات و رسانه های گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس در کنار زبان فارسی آزاد است”.
لذا شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران ،ضمن تبریک روز جهانی زبان مادری به همه اقوام ایرانی ، وظیفه خود میداند که بر حق آموزش به زبان مادری تاکید کند .چرا که این امر را لازمه تفاهم فرهنگی میان همه اقوام حاضر در این سرزمین دانسته و تاکید میکند که احساس تعلق خاطر سرزمینی و همبستگی ملی جز با اشاعه برابری فرهنگی میان همه اقوام ایرانی بدست نمی آید، و احترام به زبان مادری همه اقوام ایرانی از پیش‌شرط‌های برابری فرهنگی است.