تاریخ صدور : ۳۰ بهمن ۱۴۰۰
تشکل صادر کننده: کانون صنفی مستقل فرهنگیان آذربایجانشرقی
بنام خداوند جان و خرد
بی شک هر ملتی در عصر اطلاعات و جهانی شدن، بخواهد در میان امواج پرتلاطم و سهمگین پیشرفت و رقابت، قامت خود را راست و استوار نگه دارد، باید بنیان و مسیر توسعه و ترقی جامعه را در چارچوب آموزش پرورش پی ریزی کند. هر گونه کوتاهی در این زمینه و یا جستجوی اقتدار و عزت در مسیری غیر از مسیر مدرسه و تعلیم و تربیت جز حقارت و ذلت ملوَن شده به اقتدار با بنیان مرصوص نخواهد بود و عقب ماندگی نسلهای آینده کشور را سبب خواهد گردید.
نیک آگاهیم در دهههای اخیر روند عادی و علمی نهاد آموزش و پرورش کشور ما با چالشهای عظیمی روبرو شده بطوریکه علیرغم برخی پیشرفتها در برخی حوزه ها، این نهاد که نسبت به کشورهای منطقه و همسایه گذشتهای درخشان و پیشرو داشت، اکنون روند رو به رشد آن متوقف شده و متاسفانه سال به سال از آن جوامع عقب افتاده تر گشتهایم.
با دور شدن از آرمانهای انقلاب و در پی آن با به محاق رفتن اصل سی ام قانون اساسی و همزمان تضعیف جایگاه و منزلت معلم در بیتوجهی به معیشت آنان، روند انحطاط آموزش و پرورش ابعاد گستردهتری به خود گرفته است. در مقطع کنونی به جرات میتوان گفت که به مدد سیاستمداران و وزیران بی کفایت و نالایق و حتی در پاره ای موارد به علت بی تفاوتی معلمان، این اصل مترقی و عدالت آموزشی به فراموشی سپرده شده و بیشتر هزینه های اصل سی ام بر دوش مردم نهاده شدهاست. مردمی که اغلب برای برخورداری از آموزش باکیفیت در پرداخت آن ناتوان هستند.
دولتها در طول سالیان گذشته و اکنون با اتخاذ سیاستهای غیر قابل قبول و غیرمسئولانه، سقوط جامعه فرهنگیان و معلمان کشور به زیر خط فقر را سبب شدهاند. اما با تمام این اوصاف، فرهنگیان کشور در حد توان از آموزش بچه های این مرز وبوم فروگذار نبوده بلکه در بسیاری از موارد تبعیض آمیز، صورت خود را با سیلی سرخ نگه داشتند و خم به ابرو نیاوردند. اما با تورم افسار گسیخته و گرانیهای بی حساب و کتاب، رها شدگی قیمتها و از همه مهمتر ناکارآمدی دولتها که از هر پیش آمدی کیسه ای برای خود دوخته و از هر حادثه ای به طریق احسن جیب خود را پر میکنند، این تلاشها نیز ره به جایی نبرد و معلمان مستاصل شدند و آنان برای برون رفت از این وضعیت، چاره کار را به تاسی از اصل ۲۶ و ۲۷ قانون اساسی در تشکلیابی، مطالبهگری و تجمعات اعتراضی یافتند. در نتیجه این مطالبهگریها دولتهای مختلف با تصویب قوانین مختلف به زعم خودشان تلاش کردند تا برخی ناعدالتیها، تبعیضها و غفلتها را جبران نمایند. اما اکنون با هزاران تاسف شاهدیم مسئولان در کمال گستاخی در اجرایی شدن همان قوانین تصویب شده سنگاندازی کرده و به بازیها و یارکشیهای سیاسی، قانون و قانوگرایی را به مسلخ نشانده و آن را دست مایه مطامع سیاسی خود نمودهاند. قوانینی چون قانون مدیریت خدمات کشوری، برنامههای پنجم و ششم توسعه، حقوق شهروندی، سند تحول بنیادین و به تبع آنها رتبه بندی و…. نمونه ای از آن قوانین پرطمطراق بودند که تا کنون راه به جایی نبردهاند.
در طی ماههای گذشته فرهنگیان و بازنشستگان بارها به خیابان آمدند تا حق و حقوق از دست رفته خود را فریاد بزنند. اگرچه حتی این فریاد مسالمت آمیز فرهنگیان گاهی با خشونت، گاهی با تشدید فشارهای پیدا و پنهان و گاهی با مماشات همراه شده است. اما در سایه بیتفاوتی، بیتوجهی، بیعملی برخاسته از عدم اعتقاد به پاسخگویی و چه بسا فریبکاری برخی صاحب منصبان، فرهنگیان همچنان در گنداب تورم و گرانی و تعطیلی اصول قانون اساسی جایگاهی برای خود نیافتهاند.
ما فرهنگیان، با استقبال از ترغیب و توصیه رئیس محترم قوه قضائیه بر مطالبهگری، حمایت ایشان و مجموعه دستگاه قضایی از مطالبهگری فرهنگیان را امید داریم و از اعطای مرخصی به برخی معلمان زندانی تشکر نموده و اعطای آن به دیگر معلمان زندانی و کنشگران مدنی را در انتظاریم. امید که ایشان با پاسخ به همان <بسم الله> که خود مطالبه گران را در مقام مطالبهگری به آن توصیه نمودند موجبات آزادی و مختومه شدن پروندههای همه فعالان صنفی و مدنی را فراهم آورند. بار دیگر دولتمردان و سیاستمداران و در کل حاکمیت را به تاسی از قانون، فراخوانده و اعلام میداریم تا دستیابی به حقوق حقه خود از پای نخواهیم ایستاد و با اینکار دانش آموزان خود را بصورت عملی خواهیم آموخت که حق دادنی نیست بلکه گرفتنی است و باید با اتکا به قانون در راه آن مجاهدت نمود.
کانون صنفی مستقل فرهنگیان آذربایجان شرقی ضمن حمایت از تجمعات معلمان و بازنشستگان در ۳۰ بهمن ماه و سوم اسفند سال جاری خود را موظف به همراهی و همگامی در پیگیری خواسته های صنفی جامعه فرهنگیان ایران دانسته و از تمامی معلمان آزادیخواه و عدالت طلب انتظار دارد تا در عرصه مبارزات صنفی بار دیگر همچون درخشندگان تاریخ آذربایجان، به مریدی و رهروی از پیشتازان انقلاب مشروطیت در عصر کنونی، اندیشه های آزادیخواهانه را به تمامی استبدادطلبان تحمیل نموده و در هموار شدن راه مطالبهگری صنفی و مدنی فرهنگیان ایران از پای ننشینند.