آنچه می‌خوانید سندی است که در نخستین هفته‌های جهان‌گیر شدن همه‌گیری کرونا از سوی سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) درباره‌ی وضعیت معلمان در کشورهای مختلف و نحوه‌ی حمایت از آنها حین بحران منتشر کرد. اصل این سند به زبان انگلیسی را می‌توانید اینجا بخوانید.
مقدمه
تا اواخر فروردین ۱۳۹۹ (اواسط آوریل ۲۰۲۰) تقریبا تمام کشورها در واکنش به همه‌گیری کرونا مدارس و دیگر مؤسسه‌های آموزشی خود را تعطیل کردند. این اتفاق بیش از یک و نیم میلیارد دانش‌آموز را تحت تأثیر قرار داده است؛ یعنی بیش از ۹۰درصد دانش‌آموزان جهان. این اقدامات اگرچه برای مهار شیوع بیماری و محافظت از سلامت عمومی ضروری است، اما می‌تواند به بحران یادگیری جهانی در همه‌ی سطوح آموزشی بیانجامد. پاسخ‌های آموزشی به بحران در دوران همه‌گیری، بر اطمینان از تداوم یادگیری تمرکز داشته‌اند. این راهکارها می‌کوشند از طریق سازمان‌دهی طیف وسیعی از منابع و روش های بدون نیاز به فن‌آوری، با فن‌آوری متوسط و با فن‌آوری بالا، محتوای آموزشی را به دانش‌آموزانی که خانه‌نشین شده‌اند، برسد.
گاه فراموش می‌شود که معلم‌ها، مدیران آموزشی و دیگر کارکنان نهاد آموزش، قلب تپنده‌ی این راهکارها هستند. آنها كه در هر بحرانی در خط مقدم آموزش قرار دارند، در جریان بحران کرونا هم با خلاقیت و تعهد مثال‌زدنی به کارشان ادامه داده‌اند. دست کم ۶۳ میلیون معلم ابتدایی و متوسطه در ۱۶۵ کشور تاکنون تحت تأثیر بحران همه‌گیری قرار گرفته‌اند. گذشته از این، اختلال در شکل معمولِ یادگیری، مؤسسه‌های تربیت معلم را هم تحت تأثیر قرار داده و این مسأله، کمبود معلمان آموزش‌دیده و واجد شرایط را که امروز نیز یک کمبود جهانی است، تشدید خواهد کرد.
به همین دلیل، سازمان یونسکو برای حمایت و محافظت از معلمان، مدیران و دیگر کارکنان آموزشی، و همین‌طور برای به رسمیت شناخته شدن تلاش‌های آنها در بحران کنونی و فراتر از آن فعالیت می‌کند.
تعریف موضوع و مسائل کلیدی مرتبط با آن
در مواجهه با همه‌گیری کرونا، معلمان در سراسر جهان مجبور شده‌اند برای کمک به دانش‌آموزان خود در یادگیری از راه دور وارد عمل شوند؛ اغلب‌شان بدون راهنمایی، آموزش، پشتیبانی و دسترسی به منابع کافی. در کشورهای کم‌درآمد، نگران درآمد و امنیت شغلی‌شان هستند. در برخی از نقاط جهان از معلمان خواسته شده در مدارس حضور یابند تا کانال‌های اصلی ارتباط با جوامع محلی باز بماند و از سوی دیگر، کودکان آسیب‌پذیر و همین‌طور فرزندان افرادی که شغل‌شان جزو مشاغل ضروری است، مانند کارکنان بخش درمان، از آموزش حضوری برخوردار باشند. این گروه از معلمان سلامت خود را به خطر انداخته‌اند تا آموزش تداوم داشته باشد.
معلمان آینده نیز تحت تأثیر این بحران قرارگرفته‌اند: تعطیلی مدارس روی یادگیری معلمان کارآموز تأثیر گذاشته است. این دسته از دانشجو-معلمان نه تنها از آموزش‌های حضوری و تحت نظارت استادان خود محروم شده‌اند، بلکه امکان تجربه‌ی عملی را از دست داده‌اند؛ تجربه‌ای که برای تدریس در سال‌های بعد ضروری است. حتی پیش از این همه‌گیری، جهان با کمبود معلم واجد شرایط و آموزش‌دیده مواجه بود. طبق برآوردهای جهانی، پاسخ‌گویی به تقاضای روزافزون در زمینه‌ی دستیابی به تحصیلات ابتدایی و متوسطه در سطح جهان به استخدام ۶۹ میلیون معلم تا سال ۲۰۳۰ نیاز داشت. تأثیر کوتاه‌مدت و بلندمدت بحران فعلی بر ظرفیت معلمان برای ارائه‌ی آموزش با کیفیت و بهبود نتایج یادگیری قابل توجه خواهد بود، مگر اینکه نیاز به ارتقای حرفه‌ای معلمان فعلی و آینده به عنوان بخشی از اقدامات در واکنش به کرونا مورد توجه ویژه قرار گیرد.
همان‌طور که در توصیه‌های سازمان بین‌الملی کار و یونسکو در مورد وضعیت معلمان (۱۹۶۶) و توصیه‌های یونسکو در مورد وضعیت کارکنان آموزش عالی (۱۹۹۷) آمده است، دولت‌ها و دیگر متولیان اصلی علاوه بر اولویت دادن به حمایت، ایمنی و آسایش دانش‌آموزان در بحران فعلی، وظیفه‌ی مراقبت مستمر از کادر آموزشی را نیز بر عهده دارند.
کارگروه ویژه معلمان یونسکو در فراخوان اخیر خود، مفهوم توجه و مراقبت از کادر آموزشی در دوران کرونا را گسترش داده و دولت‌ها و سایر متولیان آموزشی را به انجام این موارد فراخوانده است:
• اشتغال و دستمزد معلمان را حفظ کنید؛
• به سلامت، ایمنی و آرامش معلمان و دانش‌آموزان اولویت دهید؛
• معلمان را در تدوین بسته‌‌های آموزشی برای مقابله با کرونا مشارکت دهید؛
• حمایت‌ها و آموزش‌های حرفه‌ای کافی را ارائه کنید؛
• عدالت را در مرکز اقدامات آموزشی قرار دهید؛
• معلمان را در برنامههای حمایت‌های مالی بگنجانید.
برای اطمینان از موفقیت آموزش از راه دور (به عنوان معیار موقت پیش از بازگشایی مدارس) در دوران مقابله با بحران و پس از آن ضروری است راه‌هایی برای حفظ و تقویت شبکه‌های حرفه‌ای معلمان و همچنین روابط معلمان با دانش‌آموزان، خانواده‌ها و جوامع محلی پیدا کرد. افزون بر این، برای بازنگری در روش‌های آزموده شده، تحقیق درباره‌ی میزان و چرایی اثرگذاری راهکارها و ارزیابی سیستماتیک آنها، پاسخ به اینکه کدام راهکارها کارآمد بوده؟ چه خلاهایی باقی مانده است؟ و چگونه می‌توان آنها را برطرف کرد؟ به همکاری همه‌ی ذی‌نفعان از جمله معلمان و مدیران نیاز است. در این صورت است که حمایت از سیستم‌های آموزشی فراگیر و عادلانه که در مواجهه با چالش‌های احتمالی آتی مقاوم خواهند بود و موفق عمل خواهند کرد، ممکن می‌شود.
تجربه‌های اندوخته از بحران‌های گذشته و بحران فعلی
برای مواجهه‌ی مؤثر با بحران، در اختیار داشتن داده‌های تفکیکی قابل اعتماد در مورد نیازها و ظرفیت‌های معلمان، و همین‌طور در خصوص کمبود تدارکات آموزشی ضروری است: اتخاذ رویکرد حساس به بحران برای مدیریت کادر آموزشی مستلزم درک جامعی از معلمان و دیگر کارکنان آموزشی به عنوان نیروی مقابله با بحران است؛ و علاوه بر این، به شناسایی شکاف‌های موجود در تدارکات آموزشی نیاز دارد. چنین درکی نه تنها به دولت‌ها و دیگر متولیان آموزشی امکان می‌دهد گروه‌های خاصی از معلمان را هدف قرار دهند و حمایت‌ها را به‌شکلی مؤثرتر و بر اساس نیازها و ظرفیت‌ها برنامه‌ریزی کنند، بلکه به آنها امکان می‌دهد برنامههای کوتاه‌مدت و بلندمدت را طوری در نظر بگیرند که به رفع کمبودها و ساماندهی نیروی معلمان از طریق روش تخصیص داده‌محور بیانجامد. متأسفانه در بسیاری از کشورهای جهان آمار مربوط به معلمان پراکنده و غیر قابل اعتماد است و یا به سادگی در دسترس نیست، به همین دلیل تعیین استراتژی‌های مؤثر برای مواجهه با بحران دشوار است. این دشواری در جریان بحران فعلی برجسته‌تر شده است. با این حال، بحران فعلی فرصتی برای شروع گردآوری آمار و اطلاعات جامع تفکیک‌شده درباره‌ی معلمان در اختیارمان گذاشته تا ضمن اطلاع از وضعیت موجود در پاسخ به بحران، استراتژی‌های آموزشی آتی را نیز توسعه دهیم.
امنیت شغلی و دستمزد کافی و به‌موقع، در حفظ انگیزه و تصمیم به ادامه‌ی اشتغال را در معلمان تقویت می‌کند: وقتی حقوق معلمان کافی است و به‌موقع پرداخت می‌شود، نظام آموزشی بهتر می‌تواند معلمان ماهر و واجد شرایط را استخدام و حفظ کنند. در این نظام‌های آموزشی معلمان دلگرمی و رضایت شغلی بیشتری دارند. در شرایط بحرانی، برای اطمینان از اینکه معلمان انگیزه‌ی کافی برای ادامه‌ی کار مهم خود را دارند، باید حقوق‌شان کامل و به‌موقع پرداخت شود. به ویژه اینکه بسیاری از آنها آموزش فرزندان سایر شهروندان به قیمت به خطر افتادن سلامت خودشان عهده‌دار هستند. تعدادی از کشورها از جمله اوگاندا و فیلیپین اهمیت پرداخت به‌موقع و مناسب دستمزد معلمان در دوران همه‌گیری فعلی را درک کرده و اقداماتی مانند پرداخت زودهنگام حقوق، پاداش انجام وظیفه‌ی پرخطر و کمک‌هزینه‌ی پوشاک را در دستور کار قرار داده‌اند. همچنین، با توجه به اینکه در بسیاری از کشورها اکثر معلمان، به‌ویژه در مقاطع پایین آموزش زن هستند، و معلمان زن نقشی حیاتی در اطمینان از بازگشت دختران دانش‌آموز به مدرسه خواهند داشت، باید نگاهی ویژه به حفظ شغل معلمان زن داشت. همه‌ی کشورها قادر به تأمین منابع مالی لازم در زمان بحران نیستند، به ویژه اینکه پرداخت حقوق معلمان سهم قابل توجهی از هزینه‌های آموزشی را تشکیل می‌دهد. در حالی که در شرایط عادی، حقوق معلمان به‌طور معمول به عنوان بخشی از کمک‌های توسعه‌ای در نظر گرفته نمی‌شود، اما ممکن است در شرایط بحرانی درخواست کمک بینالمللی برای جبران خسارت معلمان و حمایت از امنیت شغلی آنان ضروری باشد گواه اینکه؛ بانک جهانی در بحران فعلی از کادر بهداشت و درمان حمایت می‌کند.
معلمان در هنگام بحران به منابع اطلاعاتی مرتبط و رشد حرفه‌ای با کیفیت نیاز دارند: معلمان و کادر آموزشی برای ادامه‌ی کار در متن بحران، به دسترسی و پشتیبانی حرفه‌ای مرتبط و با کیفیت نیاز دارند. با وجود تعطیلی مدارس و آموزش‌گاه‌ها، بخش عمده‌ی حمایت حرفه‌ای و منابع مورد نیاز از طریق انواع روش‌های آموزش از راه دور از جمله منابع آموزشی باز و رایگان (OERs) ، دوره‌های آنلاین فراگیر (MOOC) و در مناطقی که مشکل اتصال به اینترنت وجود دارد، از طریق رادیو و تلویزیون ارائه می‌شود. یونسکو با هدف حمایت از معلمان در این دوران، فهرستی از مجموعه منابع، وب‌سایت‌ها، سرویس‌ها و نرم‌افزارهایی را گردآوری کرده که معلمان با کمک آنها می‌توانند برای دانش‌آموزان خود محتوای آموزشی بسازند. افزون بر این، مؤسسه‌ی بینالمللی ظرفیت‌سازی یونسکو در آفریقا (IICBA) پردیس آنلاین خود را در دسترس معلمان قرار داده است.
بحران کرونا روشن کرد که آموزش‌های اولیه و ضمن خدمت معلمان نیاز به اصلاح دارند: درس‌هایی که از تجربه‌ی برنامههای آموزشی آنلاین حین بحران گرفتیم می‌گویند معلمان برای پی بردن به تمام مزیت‌های این نوع آموزش، باید تکنولوژی مورد استفاده در آموزش آنلاین را به خوبی درک کنند و در استفاده از احساس راحتی کنند. متأسفانه، حتی در شرایط پایدارتر با زیرساخت‌ها و اتصال کافی، بسیاری از معلمان حتی از ابتدایی‌ترین مهارت‌های فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) برخوردار نیستند؛ به این معنا که احتمالا با پیشرفت حرفه‌ای مداوم خود مشکل دارند چه رسد به تسهیل‌گریِ آموزش با کیفیت از راه دور. به طور کلی، برای پاسخ به نیازهای یک جامعه‌ی جهانی پساصنعتی و دانش‌بنیان دو نیاز عمده‌ی آموزشی وجود دارد: درک درستی از آمادگی تکنولوژیک معلمان و مدارس، و به‌روز شدن آموزش معلمان از طریق نوآوری‌هایی در شیوه‌ی تدریس و برنامههای آموزشی. یادگیری از راه دور نمی‌تواند جایگزین معلمان شود، اما بحران کنونی روشن کرده كه آموزش اولیه و ضمن خدمت معلمان به اصلاحات اساسی نیاز دارد. در فرآیند اصلاح باید به معلمان در استفاده از روش‌های یادگیرنده محور، استفاده از فن‌آوری‌های ارتباطی و اطلاعاتی در روش تدریس، سواد دیجیتال، و ارزیابی اطلاعات فضای بیشتری داد تا معلمان بتوانند محتوای آموزشی متنوع‌تری تولید کنند و یادگیری را شخصی‌سازی کنند.
توجه به و حمایت از آسایش، توانایی‌های اجتماعی-عاطفی و تاب‌آوری معلمان قبل، حین و بعد از بحران مهم است: تحقیقات جدید درباره‌ی معلمانی که در شرایط بحرانی تدریس می‌کنند، اهمیت تقویت مهارت‌های اجتماعی-عاطفی و تاب‌آوری معلمان را برجسته کرده است. معلمانی که مهارت‌های روانی فردی خود را توسعه داده و یا به جلسات منظم مشاوره‌ی آموزشی و حرفه‌ای دسترسی دارند، برای حمایت روانی از دانش‌آموزان‌شان و کمک به آنها در کنار آمدن با بلاتکلیفی و اضطراب ناشی از بحران آماده‌تر هستند. حتی در شرایط پایدارتر، برخوردار نبودن از مهارت‌های اجتماعی-عاطفی فردی می‌تواند به استرس و فرسودگی شغلی به ویژه در میان معلمان جوان و کم‌تجربه منجر شود و در نهایت به غیبت از شغل، فرسایش و کیفیت پایین آموزش می‌رسد. در آینده، این مهارت‌های اجتماعی-عاطفی باید به شکل بهتری در آموزش‌های اولیه و ضمن خدمت معلمان در نظر گرفته شود.
حمایت از فعالیت‌های ابتکاری و نوآورانه‌ی معلمان و گروه‌های تجربه (communities of practice) به مواجهه‌ی مؤثرتر با بحران می‌انجامد: معلمان در سراسر جهان بر اهمیت همکاری و روابط حرفه‌ای با همکاران برای بهبود روش‌های تدریس تأکید دارند. حالا که مشارکت معلمان در فعالیت‌های حضوری با همکاران‌شان دشوار است، معلمان بسیاری از راه دور به پشتیبانی حرفه‌ای و روانی از یکدیگر می‌پردازند. تعدادی از دولت‌ها به اهمیت حمایت از فعالیت‌های ابتکاری معلمان در بحران فعلی پی برده‌اند. مثلا كاستاریكا، كرواسی و فیلیپین از بسترهای آنلاین برای پشتیبانی از معلمان استفاده کرده در تولید محتوای آموزشی دست آنها را باز گذاشته‌اند. دولت‌ها و شرکای آنها، با همکاری سازمان‌های ملی معلمان و نهادهای بینالمللی مانند سازمان آموزش بینالمللی و کارگروه بینالمللی معلمان برای آموزش (TTF) در موقعیت مناسبی برای تقویت شبکه‌ی حرفه‌ای معلمان قرار دارند. در واقع، سازمان آموزش بینالمللی فراخوان همبستگی جهانی و رویکرد انسان‌محور به بحران را منتشر کرده و فراخوان دیگری برای دعوت به اقدام در پاسخ به همه‌گیری جهانی از سوی کارگروه بینالمللی معلمان منتشر شده است.
برای اطمینان از حفظ رابطه‌ی معلمان و دانش‌آموزان یک رویکرد انسان‌محور در پاسخ به همه‌گیری جهانی ضروری است: شاید بزرگترین چالش ناشی از بحران فعلی برای دسترسی به آموزش، آموزش با کیفیت و برابر، فاصله فیزیکی باشد که سبب شده حفظ رابطه‌ی نزدیک معلم با شاگردانش، به‌ویژه در میان گروه‌های آسیب‌پذیرتر، سخت‌تر شود. تعدادی از کشورها مانند ایران، ایتالیا، کاستاریکا و اوگاندا در تلاشند تا با استفاده از WhatsApp و سایر پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی شبکه‌ای پایدار میان معلمان، دانش‌آموزان و والدین ایجاد کنند. رویکرد انسان محور به بحران کنونی ضروری است، چه در کوتاه مدت و چه در بلند مدت، وقتی کشورها برای تصمیم‌گیری درباره‌ی نحوه و زمان بازگشایی مدارس نیاز به ارزیابی و ایجاد تعادل بین سود و زیان برای معلمان، دانش‌آموزان و خانواده‌ها دارند.
اصول کلیدی و نکات کاربردی برای سیاست‌گذاری
مهم‌ترین اصول و دستورالعمل برای پاسخ مستمر به بحران کرونا:
۱- سیستم‌های آموزشی فراگیر باید نیازها و حقوق همه‌ی معلمان و یادگیرندگان، به ویژه آسیب‌پذیرترین آنها را در نظر بگیرند. کار معلمان و دیگر کارکنان آموزشی فراتر از ارائه‌ی خدمات است. آنها حق و حقوقی دارند و و عامل تغییر، بهبود و اصلاح آموزشی هستند و به همین دلیل باید در تصمیم‌سازی برای پاسخ به بحران در نظر گرفته شوند.
۲- اولین اصل واکنش بشردوستانه این است که آسیب نرسانید. در بحران کنونی، کشورها باید خطرات احتمالی ایمنی، بهداشت، سلامت عاطفی و روانی، تحصیلات و معیشت معلمان و دانش‌آموزان را با دقت بررسی کنند. این اصل باید در تصمیم‌گیری درباره‌ی زمان و نحوه‌ی بازگشایی مدارس اعمال شود.
۳- شبکه‌ی بین‌سازمانی برای آموزش در شرایط بحرانی (INEE) کتابچه‌ای حاوی استانداردهای حداقلی برای آموزش تدوین کرده است. این استانداردها بر اساس تجربه‌ی هزاران ذی‌نفع آموزش در سراسر دنیا طراحی شده و راهنمایی ارزشمند درباره‌ی پاسخ به نیازهای آموزشی حین و پس از بحران است. این کتابچه نه تنها حاوی استانداردهایی برای معلمان و دیگر کارکنان آموزش درباره‌ی آموزش و یادگیری است، بلکه نکاتی درباره‌ی اطمینان از مشارکت، سلامت، ایمنی و آسایش یادگیرندگان، معلمان و جوامع محلی در جریان مواجهه با بحران و دوران ترمیم و بهبود پس از بحران ارائه می‌دهد.
نکات عملی برای جمع‌آوری اطلاعات درباره‌ی نیازها، ظرفیت‌ها و کمبودهای معلمان در جریان آماده‌سازی و تدارکات
در کوتاه‌مدت:
- ظرفیت‌های معلمان و نیازهای شغلی، مالی و اجتماعی-عاطفی آنها را شناسایی و مستند کنید.
- نقاط ضعف تدارکات آموزش و یادگیری که به محض بازگشایی مدارس باید برطرف شوند را شناسایی و مستند کنید
- در صورت امکان، داده‌های موجود در مورد معلمان را بر اساس جنسیت، محل، و دیگر مشخصه‌ها تفکیک کنید. با این کار می‌توانید تأثیر متغیرهای مختلفِ همه‌گیری روی معلم‌ها را بررسی کنید.
در میانمدت و بلندمدت:
- اطلاعات تفکیک شده درباره‌ی معلمان را از طریق ایجاد و نگهداری از یک سیستم مدیریت اطلاعات معلمان (TMIS) به شکلی منظم طبقه‌بندی کنید. با این کار سیاست‌گذاران و دست‌اندرکاران برنامه‌ریزی آموزشی به مجموعه‌ای منظم از اطلاعات دسترسی دارند و با تکیه بر آن می‌توانند برای مواجهه با بحران با اتکا به داده‌های مدون برنامه‌ریزی می‌کنند و تصمیم می‌گیرند.
نکات عملی درباره‌ی دستمزد و امنیت شغلی
در کوتاه مدت:
- از پرداخت به موقع حقوق و مزایا اطمینان حاصل کنید، به‌ویژه در مورد معلمانی که به دلیل مشکلات سلامت، مراقبت از دیگران یا اشکال در اتصال به اینترنت نمی‌توانند کار کنند.
- برای معلمانی که به‌صورت حضوری به فرزندان افرادی که مشاغل ضروری دارند (کارکنان بخش درمان) تدریس می‌کنند، و همین‌طور برای معلمانی که به دلیل دسترسی نداشتن شاگردان به اینترنت و تکنولوژی با بچه‌ها ملاقات می‌کنند، پاداش و حق سختی کار در نظر بگیرید. همین‌طور برای معلمانی که خود دارای فرزند هستند و مسئولیت مراقبت از آنها را هم بر عهده دارند، حمایت‌های ویژه در نظر بگیرید.
- معلمان قراردادی و دستیار-معلمانی که می‌توانند برای تدارک یادگیری در دوران تعطیلی مدارس وارد عمل شوند شناسایی کنید و برای همکاری رسمی با آنها برنامه بریزید.
در میان مدت و بلند مدت:
- پیگیر تأمین منابع مالی پایدار آموزشی، از جمله نیروی کار آموزشی باشید و برای آن فعالیت کنید.
نکات عملی درباره‌ی توسعه و پشتیبانی حرفه‌ای
در کوتاه مدت:
- در صورت امکان، ساختاری رسمی برای اشتراک‌گذاری منابع مرتبط و حمایت‌ها در نظر بگیرید.
- برای تهیه‌ی جزوه‌ی راهنما درباره‌ی برنامه‌ریزی تحصیلی، موضوعات مهم درسی و ارزیابی یادگیری در زمان بحران و پخش این جزوه‌ها میان معلمان، همین‌طور برای آموزش به معلمان درباره‌ی راه‌کارهایی که پس از بازگشایی مدارس یادگیری را تسریع می‌کنند، با مؤسسات آموزشی معلمان و سازمان‌های معلمان همکاری کنید.
- در دوران تعطیلی مدارس، اطمینان یابید که مدیران، معلمان و سایر کارکنان آموزشی از راهنمایی‌های لازم برای ارائه‌ی پیام‌های مهم و ضروری که سلامت دانش‌آموزان را تضمین می‌کند، برخوردار هستند.
در میانمدت و بلندمدت:
- اطمینان حاصل کنید که مدیران، معلمان و دیگر کارکنان آموزش در خصوص خطر شیوع کرنا در آینده و اقدام‌های کلیدی برای پیشگیری حساس هستند.
- روی اصلاح آموزش‌های اولیه معلمان با کیفیت بالا (قبل از خدمت) سرمایه‌گذاری کنید؛ از جمله رشد مهارت‌های استفاده از فن‌آوری‌های اطلاعاتی نوین در آموزش، آمادگی برای آموزش به یادگیرندگان از راه دور، آموزش در دوران بحران، تعارض و فجایع با تمرکز روی کاهش خطرها در این شرایط.
- روی اصلاح آموزش ضمن خدمت معلمان با کیفیت بالا، شامل تقویت مهارت سازگاری با تکنولوژی‌های جدید، پرهیز از بحران و آمادگی برای بحران و مواجهه با آن سرمایه‌گذاری کنید.
نکات عملی درباره‌ی حمایت روانی از معلمان و دیگر کارکنان آموزش
در کوتاه‌مدت:
- مطمئن شوید که معلمان و دیگر کارکنان آموزش به منابع و امکانات لازم برای ایجاد و تقویت مهارت‌های اجتماعی-عاطفی خود حین بحران دسترسی دارند.
- برای دسترسی معلمان به مشاوره، گفتگو درباره‌ی نگرانی‌های مربوط به حمایت از كودكان و ارجاع کودکان در خطر به مراجع ذی‌ربط، سازوكارهای حمایتی ایجاد کنید.
در میانمدت و بلندمدت:
- اطمینان حاصل کنید که مهارت‌های اجتماعی-عاطفی در آموزش‌های اولیه‌ی معلمان (پیش از شروع به کار) گنجانده شده است و در فرآیندهای بازآموزی مستمر نیز در نظر گرفته می‌شود.
- واحدها یا سازوکارهای رسمی را ایجاد کنید که وظیفه‌شان پشتیبانی روانی از معلمان و دیگر کارکنان آموزش و ارائه‌ی مشاوره به آنها در سطوح مختلف باشد.
نکات عملی برای تقویت روابط حرفه‌ای معلمان و مشارکت دادن آنها در مواجهه با بحران
در کوتاه مدت:
- با سازمان‌های معلمان در سطوح مختلف بینالمللی، منطقه‌ای و ملی ، و همچنین فعالان و شخصیت‌های برجسته‌ی آموزشی در سطوح مختلف، از جمله مدیران مشورت کنید تا مطمئن شوید در تصمیم‌گیری‌ها و اقدامات برای مواجهه با بحران صدا و نیازهای همه‌ی معلمان در نظر گرفته می‌شود. به ویژه در تصمیم گیری های مربوط به طراحی ، اجرا و نظارت بر رویکردهای آموزشی و برنامه‌ریزی برای بازگشایی مدارس. برابری جنسیتی و در نظر گرفتن گروه‌های اقلیت و محروم در فرآیند تصمیم‌گیری به توجه ویژه نیاز دارد.
- برای پاسخ به این سؤال که چه‌طور می‌توان از نظارت و رشد حرفه‌ای مستمر معلمان و حمایت از آنها حین تعطیلی مدارس اطمینان یافت، با موسسات آموزشی معلمان مشورت کنید.
- ارتباط میان معلمان را از طریق دسترسی به نرم‌افزارها و اپلیکیشن‌های شبکه‌های اجتماعی تسهیل کنید.
در میان مدت و بلند مدت:
- با سرمایه‌گذاری مناسب و کافی مالی، سازمان و انسانی، اطمینان حاصل کنید که گروه‌های تجربه دیگر روابط حرفه‌ای بین معلمان در طولانی‌مدت پایدار است.
- با هدف حمایت از تولید مستمر دانش جدید در حوزه‌ی آموزش، برای معلمان، مدیران مدارس، محققان و سیاست‌گذاران آموزشی گروه‌های یادگیری موضوعی ایجاد کنید.
- تجربه‌ها و آموخته‌های به دست‌آمده از مواجهه با بحران را ارزیابی و ثبت و ضبط کنید تا راه‌کارهای مفید و غیرمفید شناسایی شوند و مشخص شود چه‌طور می‌شود برای مواجهه‌ی موفق‌تر با بحران‌های احتمالی بعدی آماده شد.
نکات عملی درباره‌ی تقویت روابط بین معلمان، یادگیرندگان و والدین
در کوتاه مدت:
- تعدادی از کارکنان آموزش را به عنوان نقطه‌ی کانونی روابط تعیین کنید، ارتباط بین کارکنان مدرسه با دانش‌آموزان و خانواده‌های آنها را تسهیل کنید، و به‌طور منظم خانواده‌ها را درباره‌ی راه‌کارهای مدرسه برای مواجهه با بحران به‌روز کنید.
در میان مدت و بلند مدت:
- اطمینان یابید که اطلاعات تماس با تمام اعضا از جمله کارکنان مدرسه و دانش‌آموزان، به‌ویژه آنها که آسیب‌پذیرتر هستند، به‌روز و در دسترس است.
- سازوکارهای برای ارتباط رسمی با تمام اعضا، به‌ویژه برای پیگری با دانش‌آموزانی که بیش از دیگران در معرض خطر هستند در نظر بگیرید و به آنها رسمیت ببخشید.
- از دانش‌آموزان و خانواده‌های آنها بخواهید درباره‌ی تجربه‌ی آموزشی‌شان در دوران تعطیلی مدارس به شما بازخورد بدهند و به‌طور رسمی فرصتی برای آنها فراهم کنید تا نگرانی‌هایشان درباره‌ی پیشرفت تحصیلی فرزندان‌شان را به اشتراک بگذارند.